زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ادات تفجع





ادات بیانگر دردمندی را ادات تفجع گویند.


۱ - تعریف



« تفجع » از «فجعه» به معنای دردمند بودن و از سردرد ناله سردادن است. تنها ادات تفجع «ویل» است؛ مانند: (قال یا ویلتا اعجزت ان اکون مثل هذا الغراب فاواری سوءة اخی فاصبح من النادمین)؛ «گفت وای بر من آیا عاجزم که مثل این زاغ باشم تا جسد برادرم را پنهان کنم پس از (زمره) پشیمانان گردید».

۲ - پانویس


 
۱. مائده/سوره۵، آیه۳۱.    
۲. زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۴۴۴.    
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۳۰۷.    


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات تفجع».    

رده‌های این صفحه : ادات قرآن




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.